การฝึกประสบการณ์วิชาชีพ

สัปดาห์ที่2 ของการฝึกงานที่บริษัทริโก้ (ประเทศไทย) จำกัด การทำงานเป็นไปอย่างดี มีการประสานงานให้แผนกอย่างดี ทุกคนเป็นมิตร งานส่วนมากที่ได้ทำ ก็ยังคงเป็นงานธุรการทั่วไป

งานที่ได้รับมอบหมาย ได้แก่
1. การคัดแยกเอกสารใบสั่งซื้อ และ คัดแยกพร้อมทั้งจัดเรียงสำเนา ใบ Invoice
2. การพิมพ์เอกสารอื่น ๆ เพิ่มเติม โดยใช้เครื่องเครื่องพิมพ์ดีดไฟฟ้า
3. การพิมพ์เอกสารรายงานต่าง ๆ และรายละเอียดเครื่องถ่ายเอกสารรุ่นต่าง ๆ โดยใช้งานโปรแกรม Microsoft Office เช่น word, excel และ powerpoint
4. ถ่ายเอกสารใบสำคัญที่ใช้ภายในแผนกและส่งแฟกซ์ใบเสนอราคาให้ลูกค้า

อีกทั้งยังได้ทำกิจกรรมพิเศษของทางบริษัทฯ นั่นคือ ในวันที่ 19 พ.ย. 52 ทำการซ้อมป้องกันอัคคีภัยและการหนีไฟ และ วันที่ 20 พ.ย. 52 เข้าร่วมกิจกรรมบริจาคเลือดให้สภากาชาดแห่งประเทศไทย

ในสัปดาห์นี้ไม่มีการพบปัญหาในการทำงานแต่อย่างใด มีความสุขในการทำงานมากค่ะ

การฝึกประสบการณ์วิชาชีพ

นี้ก็เป็นอาทิตย์แรกของการเข้ามาฝึกประสบการณ์วิชาชีพ เรียกสั้นๆ ว่า ฝึกงาน ที่บริษัท ริโก้ (ประเทศไทย) จำกัด ฝ่ายขายราชการ มีพี่ที่ดูแลการฝึกงานอยู่ 2 คน คือ พี่แอ๊ว ที่เป็นผู้จัดการฝ่ายขายราชการ และ พี่สา ซึ่งพี่หัวหน้าพนักงาน ตลอดเวลาหนึ่งอาทิตย์ที่ผ่านการเข้ามาฝึกงานในบริษัทนี้ก็เป็นไปอย่างราบรื่นดี พี่ๆทุกคนให้การต้อนรับเป็นอย่างดี ทำให้บรรยากาศในการฝึกงานมีความสุขดี
ในวันแรกที่เข้าไปฝึกงาน ในแผนกที่ได้บรรจุให้เข้าไปฝึกงานยังไม่ได้เตรียมอะไรไว้ให้ จึงทำให้การเตรียมงานในวันแรกขรุขระนิดหน่อย ก็ไม่ค่อยได้ทำอะไร นั่งดูพี่ๆ ทำงานกันซะส่วนใหญ่ จากนั้นในวันต่อๆมาจึงได้เริ่มทำงานบ้าง

งานส่วนใหญ่ที่ได้ทำ ก็จะเป็นงานง่ายๆ เช่น เดินเอกสารไปยังแผนกอื่น, การถ่ายเอกสารและการส่งแฟกซ์เอกสารต่างๆ, การรับโทรศัพท์ลูกค้า, การตรวจสอบเอกสารต่างๆ และการทำPowerpoint ในการนำเสนองานให้พี่ๆ พนักงานขายในแผนกนำไปเข้าใช้ในการอบรมพนักงาน

ปัญหาที่ได้พบในสัปดาห์แรกของการฝึกงาน คือ การเรียนรู้ที่จะใช้งานเกี่ยวกับเครื่องใช้สำนักงานต่าง ๆ เช่น เครื่องถ่ายเอกสาร, เครื่องแฟกซ์ และการรับโทรศัพท์ ซึ่งจะต้องดึงสายโทรเข้าและรู้จักโอนสายให้เป็น เพราะว่าเป็นเรื่องสำคัญมาก เนื่องจากเกี่ยวกับการบริการลูกค้า

วิธีการแก้ปัญหา คือ จะให้พี่ ๆ ในแผนกช่วยสอนทุก ๆ อย่าง แล้วลองทำเอง เมื่อทำไม่ได้ก็จะถามพี่ที่สอนให้เข้าใจและลองทำใหม่จนกว่าจะจำได้ ซึ่งพี่ๆ ทุกคนก็ใจดี สอนให้ทุกอย่าง

ทำบุญร่วมชาติ

เมื่อวันที่ 2 กรกฎาคม 2552 ได้ไปทำกิจกรรม"สืบสานประเพณีไทย BIZCOM ร่วมใจเข้าพรรษา" กับเพื่อนๆ ปี4 และน้องๆ ปี1กับปี3ด้วย โดยในวันนั้นเราได้รับหน้าที่เป็นฝ่ายสวัสดิการ ต้องมาคอยเตรียมตัวที่วัดแต่เช้า เพราะว่าต้องมาเตรียมความพร้อมและความเรียบร้อย รวมทั้งประสานงานกับฝ่ายสถานที่ด้วยแหละ ง่วงมากเลยแต่ก้อต้องทำไม่งั้นอาจารย์จะดุเอา การทำงานในวันนั้นก้อมีปัญหาขลุกขลักนิดหน่อย เนื่องจากว่าร้านที่ไปสั่งน้ำดื่มและน้ำแข็ง ได้เอาน้ำดื่มของมหาวิทยาลัยราชภัฎสวนสุนันทามาให้แทนที่จะเป็นของมหา'ลัยเรา เท่านั้นยังไม่พอแถมยังไม่ให้หลอดมาอีกตะหาก แย่ชะมัดเลย ก้อเลยต้องวุ่นวายไปหาซื้อหลอดมาไว้ใช้ด้วย แต่ทุกอย่างในวันนั้นก้อผ่านพ้นไปได้ด้วยดี ด้วยความร่วมมือร่วมใจของคนทุกคน ทำให้งานออกมาดี ไม่โดนอาจารย์ด่า ก้อเลยทำบุญอย่างมีความสุขและได้บุญกลับมาเต็มที่ อิอิอิ

สิ่งที่ได้จากการเรียนเตรียมฝึกประสบการณ์วิชาชีพบริหารธุรกิจ

การเรียนเตรียมฝึกฯในแต่ละครั้งนั้นก็จะได้รับความรู้แตกต่างกันตามที่แต่ละแขนงวิชาได้นำเสนอ ซึ่งความรู้ทุกอย่างนี้ก็สามารถนำไปใช้ประโยชน์ในชีวิตประจำวันได้ด้วย

ในสัปดาห์แรกที่ได้เข้าเรียนวิชานี้ ทางคณะอาจารย์และรุ่นพี่ทุกๆท่านได้ทำการปฐมนิเทศและทำพิธีการรับขวัญนักศึกษา ก็มีการพูดเปิดงาน ให้โอวาทแก่นักศึกษาของอาจารย์ และมีการทำพิธีรับน้องของรุ่นพี่ด้วย ซึ่งมีการผูกข้อมือรับขวัญด้วย โดยให้อาจารย์เป็นผู้ผูกให้ สิ่งที่ได้จากการเรียนในครั้งนี้คือได้รับความรู้สึกที่ดีๆ มีขวัญกำลังใจในการเข้ามาเรียนวิชาเตรียมฝึกฯ และสามารถนำไปเตรียมความพร้อมในการที่จะมาเรียนในครั้งต่อไปได้ด้วย

ในสัปดาห์ที่ 2 ในอาทิตย์นี้ไม่ได้มาเรียนแต่อ่านของเพื่อนมาเลยรู้เรื่องบ้างเ โดยอาทิตย์นี้เรียนเรื่องการประกันคุณภาพนักศึกษา ซึ่งจะกล่าวถึงว่าทำไมต้องมีประกันคุณภาพ แนวคิดเกี่ยวกับการประกันคุณภาพ...สิ่งที่ได้รับจากวันนี้คือ การได้รู้ว่าการประกันคุณภาพเป็นอย่างไร

ในสัปดาห์ที่ 3 เรียนรื่อง ภาษาอังกฤษและเทคโนโลยีสารสนเทศ เป็นการทบทวนเรื่อง Active กับ Passtive แล้วเรื่องการสร้างเวปไซด์ Explicit knowledge คืออะไร Weblog หรือ BLOG คืออะไร 7วิธีสร้างบล็อกอย่างมืออาชีพ การสร้างblog และสุดท้ายเป็นรายชื่อบล็อกของอาจารย์...สิ่งที่ได้จากสัปดาห์นี้คือ ได้เรียนทบทวนและการสร้างบล็อกให้เป็น

ในสัปดาห์ที่ 4 เรื่อง การออมเงิน ว่าด้วยเรื่อง ทำไมต้องออม? วิธีการเพิ่มรายได้อย่างไร ลดรายจ่ายอย่างไร ประเด็นที่น่าสนใจ คือ ทำไมต้องลงทุน...ออมอย่างเดียวไม่ได้ อัตราดอกเบี้ยที่แท้จริง / Real lnterest Rate และ แผนสู่ความมั่นคง...สิ่งที่ได้จากสัปดาห์นี้คือ ได้รู้ว่าการออมนั้นเป็นอย่างไร แล้วรู้วิธีการออมที่ถูกวิธี และยังมีกิจกรรมให้ทำคือการทำรายรับรายจ่าย เพื่อเป็นการฝึกให้รู้จักการออก

ในสัปดาห์ที่ 5 เรืยนเรื่อง การพัฒนาบุคลิกภาพ ได้เรียนเรื่อง คุณลักษณะของนักศึกษา คุณลักษณะบัณฑิตที่พึ่งประสงค์ ความหมายของบุคลิกภาพ ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการพัฒนาบุคลิกภาพ ความสำคัญของการมีบุคลิกภาพที่ดี องค์ประกอบของบุคลิกภาพที่ดี ซึ่งมีดังนี้ 1 สุขภาพ2 กริยาท่าทาง 3 หลักการแต่งการในโลกธุรกิจ 4 เสียงพูด 5 การแต่งกาย 6 มารยาททางกาย 7 มารยาททางวาจา และ 8 หลักการแต่งกาย หัวข้อสุดท้ายจะเป็น 6 ข้อที่พึงกระทำในการทำงาน ในครั้งนี้ได้ความรู้เรื่องต่างๆในการพัฒนาบุคลิกภาพของเราให้ดูดียิ่งขึ้น ทำอย่างไรให้ดูดี แล้วนำเป็นใช้ในชีวิตประจำวันได้ ไม่ว่าจะเป็นการเดิน กริยามารยาทต่างๆ และอื่นๆ

ในสัปดาห์ที่ 6 กิจกรรมของแขนงคอมพิวเตอร์ ซึ่งวันนี้เป็นวันที่ได้ทำกิจกรรมเยอะมากที่สุดตั้งแต่ได้เริ่มเรียนวิชาเตรียมฝึกฯมาเลยทีเดียว เพราะต้องจัดซุ้มโครงการของตนเองแล้วยังต้องทำหน้าที่พิธีกรภาคสนามด้วย ซึ่งในวันนี้ก็ได้รับความรู้แปลกใหม่มากมายและประสบการณ์ดีๆ ในการทำงานร่วมกับผู้อื่น

ในสัปดาห์ที่ 7...เรื่อง Generation and Marketing ซึ่งมี Generation ดังนี้ 1 Baby Boomers 2 Yuppies 3 Generation X 4 Generation Y 5 Generation Z 6 Generation C ซึ่งทำให้ของการแตกต่างของ Generation ว่าแบบนั้นเข้าถึงอย่างไรในการตลาด

สรุปคือ การเรียนเตรียมฝึกฯทำให้เรามีความพร้อมในการที่จะเข้าไปทำงานในสถานประกอบการ ตรงกับคำกล่าวที่ว่า "การเตรียมความพร้อม ทำให้เรามีชัยชนะไปกว่าครึ่ง"

การรอคอย

.....ความรักที่สวยงาม คือการให้ ให้ความสุข และห่วงใย อยู่เสมอแม้อยู่ไกล ห่างกัน ไม่พบเจอแต่คือเธอ ที่ฉัน นั้นรอคอยจุดเริ่มต้นการรอคอยการรอคอยที่เริ่มมาจากความฝันถ้าเรามีฝันที่จะเป็นหรือที่จะทำอะไรเราก็เหมือนมีแรงผลักดันให้เราเดินก้าวไปไม่ว่าความฝันนั้นจะไกลสุดมือเอื้อมได้แต่ไม่ว่าจะเจอเรื่องเลวร้ายขนาดไหนเราก็ต้องสู้ทนผ่านพ้นให้จบลงด้วยดีความฝันก็เป็นอย่างหนึ่งให้เรารู้จักการรอคอยและความรักก็เช่นกัน ถ้าเราได้รักใครสักคนที่พิเศษ ๆ

.....ในที่นี้คือคนรักเพราะครอบครัวเป็นสิ่งที่เราควรคำนึงถึงเป็นอันดับแรกเพราะเป็นที่สร้างจุดเริ่มต้นให้เราก้าวเริ่มเดินเพราะอะไรความรักถึงเรียกว่าเป็นการรอคอยอย่างหนึ่งความรักก็เหมือนสิ่งที่เราคุ้นหูกันอยู่ความรักคือการให้ แต่การให้ของแต่ละคนไม่เหมือนกันบางคนอาจจะให้เพราะต้องการได้รับบางคนอาจจะให้เพราะมีความสุขที่จะให้เพราะทั้งหมดนี้ก็ทำให้คน ๆ หนึ่งมีความสุขแต่แน่นอนไม่ใช่ทุกคนจะมีความสุขในการได้รับเพราะคน ๆ นั้นอาจจะไม่ชอบในสิ่งที่เราให้หรือคน ๆ นั้นอาจจะไม่ชอบในตัวของเราในความรักมีทั้งสุขและเศร้าเพียงแค่เราจะมองมุมไหนเท่านั้นความรักมีองค์ประกอบหลายอย่างคุณจะรับรู้ได้จากความรู้สึกถ้าคิดที่จะรักก็ต้องรู้จักการเสียสละปัญหาหนึ่งที่ยากในการแก้ของความรักก็คือทำอย่างไรให้คนที่เรารักมีความสุขและตัวเราเองก็มีความสุขด้วยถ้าเราจะรักใครแท้จริง มันก็ต้องใช้เวลาอยู่ที่ว่าคุณจะรอในความรักนี้ได้ไหมคุณปรารถนาในความรักของคุณมากแค่ไหนคุณรักคนคนนั้นเพราะอะไรคุณรักเค้าจริงใช่ไหม

.....ถ้าคุณรักเค้าจริงคุณก็ต้องรอได้ รอจนกว่าจะพร้อมในสิ่งที่คุณและผู้โชคดีคนนั้นต้องการรอจนกว่าคนคนนั้นจะมั่นใจในตัวเราและเราก็มั่นใจในตัวคนคนนั้น“ เมื่อคุณรู้จักการเป็นผู้ให้ที่ดีและเป็นผู้รับที่วิเศษณ์ ”สิ่งที่สำคัญอีกอย่างหนึ่งคือการรู้จักให้อภัยสิ่งเหล่านี้ก็น่าจะเป็นความรักที่สวยงามและเป็นวันหนึ่งที่ฉันรอคอยความรัก ควรรู้จักให้อภัยควรจะมอบ ความห่วงใย ให้เสมอควรแสดง ความรัก เมื่อพบเจอเพื่อให้เธอ มีความสุข ที่มีกันการรอคอย เพื่อใคร สักคนหนึ่งเป็นสิ่งที่ ลึกซึ้ง ถึงความหมายเพราะคนต่าง เจอเรื่องราว มามากมายและสุดท้าย อยากจบอยู่ คู่ด้วยกัน

ขอเพียงแค่หนึ่งนาที

มีชายหนุ่มไฟแรง ที่มุมานะทำงานอย่างมุ่งมั่น เขามีความฝันจะสร้างครอบครัวที่สมบูรณ์กับแฟนสาว

เธอจะมารอ..ที่หน้าประตูบ้าน..ของเขา หลังจากที่เขาเลิกงาน เขาพบเธอ..ก็ยิ้มแย้ม ..ยินดีต้อนรับ.. สนทนากัน..แล้วเธอก็กลับไป

วันนี้เขากลับถึงบ้าน ช้ากว่าปกติมาก แต่แปลกที่ยังเห็นเธอยืนรอที่หน้าบ้านเขา.. เช่นทุกวัน “โทษทีนะที่รัก วันนี้มีงานด่วน เลยกลับมาช้าไปหน่อย” เธอยังยิ้มให้เขา

“คุณทำงานจนมีรถ มีบ้านอย่างที่ตั้งใจแล้ว ทำไมยังทำงานหนักอีกล่ะ?”

“ผมอยากมีบ้านที่มีบริเวณมากกว่านี้ มีรถที่ดูโอ่อ่ามากกว่านี้ ..เพื่อคุณนะจ๊ะ”

เวลาผ่านไป 1 ปี หญิงสาวมาหาเขาบ้าง ไม่มาบ้าง แต่เขาไม่มีเวลามาใส่ใจกับเรื่องอย่างนี้

วันหนึ่งเธอเอ่ยถามเขา “คุณมีเงินมากพอจะซื้อบ้านหลังใหญ่รึยัง?”

“ขอเวลาอีกสักหน่อย ผมอยากซื้อแหวนวงใหม่ มาเปลี่ยนให้คุณด้วย” เขาจุมพิตมือที่สวมแหวนทองวงเล็กเบาๆ

“ฉันบอกหรือว่า ฉันอยากได้แหวนวงใหม่?” “ผมอยากให้สิ่งที่ดีที่สุดเสมอ...ที่รัก”

3 เดือนแล้ว..ที่เขาไม่เห็นเธอที่หน้าประตูบ้าน วันนี้เขามีบ้านหลังใหญ่ เขาจึงตัดสินใจลางาน 1 วัน เพื่อไปหาเธอ เขาขับรถคันหรู ผ่านเส้นทางที่ขรุขระ อย่างยากลำบาก

"เธอต้องใช้ทางเส้นนี้มาหาเราทุกวันเหรอเนี่ย?’ เขารำพึง

เมื่อมาถึง แม่ของเธอออกมาต้อนรับและมอบกล่องไม้ใบหนึ่งให้เขา และบอกเส้นทางที่เป็นสถานที่ ที่เธออยู่ ที่ซึ่งเขาจะพบเธอได้

เนินเขาเล็ก ๆ รายล้อมไปด้วยดอกไม้ มีแท่นหินสลักชื่อหญิงสาว ตั้งอยู่กลางเนิน น้ำตาของลูกผู้ชายไหลรินออกมา มือสั่นเทาของเขา เปิดกล่องไม้อย่างช้า ๆ ข้างในกล่องอัดแน่นไปด้วยกระดาษแผ่นเล็ก ๆ เขาเริ่มอ่านข้อความ..ทีละใบ...ทีละใบ....

“วันนี้ ..คุณกลับมาช้า ..ฉันรอ 2 ชั่วโมง ..ไม่เป็นไร ..ฉันรักคุณ”

“วันนี้ฝนตก ..ฉันยังรอ ..แต่ไม่เจอคุณ.. ไม่เป็นไร ..แต่ฉันยังรักคุณ”

“ฉันเริ่มป่วย.. จนไปหาคุณไม่ได้ ..คุณคงไม่ทันได้สังเกต.. ไม่เป็นไร.. แต่ฉันยังรักคุณ”

“วันนี้ ..คุณบอกจะเปลี่ยนแหวนวงใหม่.. คุณคงลืมว่า..ฉันตอบตกลง..จะแต่งงานกับคุณ ..เพราะแหวนวงนี้ แต่ไม่เป็นไร..ฉันยังรักคุณ”

ชายหนุ่มได้เรียนรู้แล้วว่า บางทีสิ่งที่เขาไขว่คว้ามาตลอดชีวิต อาจเทียบไม่ได้กับสิ่งเล็กน้อย ที่เขาเคยได้รับ จนเป็นเรื่องปกติของทุกวัน รถคันหรูแล่นไกลออกไป เหลือไว้เพียงกล่องแหวนเพชร ราคาแพง หน้าหลุมศพ ที่ดูไม่เหลือค่าอะไร ..สำหรับเขา..อีกต่อไป “ผมมีบ้านหลังใหญ่..แต่คงกว้างไป สำหรับการที่จะต้องอยู่คนเดียว ผมมีรถราคาแพง แต่ไม่รู้จะขับไปรับใคร ให้มานั่งเคียงคู่ ..เพื่อไปที่ไหน ๆด้วยกัน ผมมีเวลาอยู่กับงานครึ่งชีวิต แต่ไม่เคยมีเวลา ที่จะได้อยู่กับคนที่..ผมรัก ตอนนี้ผมมีเงินมากมาย แต่ไม่อาจซื้อเวลาเพียง 1 นาที ที่จะบอกว่า ‘รักเธอ’.. ผมมีทุกอย่างเพียบพร้อมตามที่ผมฝัน แต่ขาดส่วนที่สำคัญที่สุด .. ที่อยากให้ย้อนกลับมา..จะได้ไหม?”

รักแท้อยู่ที่ไหน???

.....สายลมอ่อนๆ พัดปอยผมสีขาวของคุณยายผู้นั่งอยู่บนเก้าอี้โยกหวายโบราณ แว่นสายตาของเธอร่นมาอยู่ตรงปลายจมูก ขณะที่กำลังขะมักเขม้นอยู่กับงานเย็บปักถักร้อย ข้างตัวเธอมีหลานสาววัยรุ่นผู้หนึ่งนั่งอยู่ด้วย เธอประดุจดอกไม้ที่เพิ่งจะแรกแย้ม หลานสาวถามคุณยายว่า


.....คุณยายคะ ทำไมเราจึงหา’รักแท้’ ได้ยากเย็นนักคะ"หญิงชราผู้มีดวงหน้าอารีผู้นี้เงยหน้าขึ้นมาจากงานเย็บปัก ลูบศีรษะหลานสาวอย่างรักใคร่ "ฟังนะ ยายจะเล่าอะไรให้หนู


.....เมื่อหลายศตวรรษก่อน ขณะที่โลกเรายังอ่อนวัยกว่านี้ รักแท้ปรากฏอยู่ทุกหนทุกแห่ง มนุษย์สามารถเป็นเจ้าของมันได้ด้วยการเรียกหา จึงมองไม่เห็นคุณค่าของรักแท้ เมื่อเป็นดังนี้พระผู้เป็นเจ้าจึงตัดสินใจที่จะเก็บรักแท้เอาไว้"คุณยายหันมาส่งยิ้มและลูบผมนุ่มๆ ของหลานสาวอย่างอ่อนโยน แล้วกล่าวต่อไป


.....พระผู้เป็นเจ้าขอให้นางฟ้าสองตนช่วยเก็บรักษารักแท้ แรกทีเดียวนางฟ้าได้ฝังรักแท้ไว้ในดิน แต่มนุษย์ก็ขุดมันออกมาได้อย่างง่ายดาย ต่อมาพวกเธอจึงนำรักแท้ไปเก็บไว้บนภูเขาที่สูงที่สุด แต่ผู้คนก็พากันปีนป่ายไปจนถึงยอดเขานั้น นางฟ้าจึงนำไปไว้ได้ท้องทะเลลึก แต่มนุษย์ก็ยังดำดิ่งสู่ก้นทะเลแล้วนำรักแท้กลับคืนมาอีกจน


....."คุณยายคะ" รักแท้ก็ยังหากันได้ง่ายๆ อยู่ดีนี่คะ "หลานสาววิพากษ์ "


.....เพราะมนุษย์ก็จะขุด ปีน และว่ายน้ำ


.....ในที่สุดนางฟ้าจึงตกลงใจที่จะเก็บรักแท้ไว้ในหัวใจ


.....นับจากนั้นผู้คนต่างก็มีปัญหาในการติดตามหารักแท้


.....เพราะว่าพวกเขาจะพากันมองหามันในทุกหนทุกแห่ง ทั้งบนฟ้า ทะเล และภูเขา ยกเว้นที่เดียว


.....ที่ซึ่งควรจะเก็บมันไว้ นั่นคือ


.....ตรงหัวใจ